Poduszkowce

Obecnie remontują lądowisko w Southsea i poduszkowce (chyba) nie latają między Portsmouth a Isle of Wight. Przynajmniej ich nie słyszę. Czasami przy wietrze z zachodu dochodzi do mojego okna (mniej więcej trzy i pół kilometra) pomruk startującego do około dwudziestominutowego rejsu „bolidu”. W niedalekiej okolicy istnieje jeszcze jedno miejsce gdzie poduszkowce można podziwiać w stanie spoczynku, chociaż czasami organizowane są stamtąd rejsy a parking umiejscowiony vis-a-vis bramy zmienia się w pochylnię. Niestety, muzeum to jest czynne tylko w soboty (o czym wiedziałem), ale co mi szkodzi sprawdzić zgodność wirtualnego świata z rzeczywistością.

Jak w większości przypadków, rowerowych wyjazdów z miasta, po ośmiu chyba kilometrach zaaplikowałem sobie godne uwagi wzniesienie: Portsdown Hill, z którego zawsze podziwiam panoramę nie tylko Portsmouth ale i okolic i jadąc między żółtymi łanami rzepaku, wróciłem na równinę w okolicy Fareham.

Nie ma bardziej przygnębiającego widoku w marinie, jak wszelakiego rodzaju łodzie parkujące na mulistym dnie podczas odpływu. Ale nie czas na sentymenty: poduszkowce mogą śmigać po takim dnie bez problemu! Dojeżdżam do Gosport, mijam muzeum łodzi podwodnych i wzdłuż morza kieruję się do Lee-on-the-Solent. Zatrzymuję się na momencik przy muzeum nurkowania, bowiem brakuje mi kilku zdjęć z zewnątrz (w ubiegłą niedzielę padało). Miejscowość o nieco długiej nazwie jest typowym wczasowiskiem z promenadą, budkami z żarciem i durnostojkami i plażą, przy czym największe powodzenie ma tutaj jedzenie. Sądząc po rozmiarach angielskich tyłków (w większości), śmieciowe jedzenie jest tu w natarciu od wielu dekad.

Tuż za miejscowością rozsiadam się wygodnie na ławeczce, bowiem po przejechaniu prawie czterdziestu kilometrów, troszkę mnie zassało! Wczorajsza, potężna kolacja po podzieleniu na pół, starczyła na dzisiejszy lanczyk.

A, zapomniałem dodać: za plecami, tuż za siatką spały wygrzewając się w słońcu poduszkowce! No niestety, tak jak napisali w internecie – jest w rzeczywistości; tylko sobota, tylko przez sześć godzin można podziwiać mn. największy poduszkowiec świata, mieszczący w swoim brzuchu kilkanaście tirów i niemało osób. Jest też poduszkowiec niejakiego Jamesa. Jamesa Bonda, ale o tym wiem z internetu.

No cóż, pokręciłem się trochę po okolicy, posłuchałem polskiej mowy na plaży i wróciłem do domciu. Tym razem nie przez wzniesienia lecz na leniucha: promem przez zatokę.

Meandry rzeki Meon

Pogoda sprzyja odważnym

Południowe wybrzeże.

Popularne wpisy

Najnowsze komentarze

Polecane strony